GRUPO PLANETA - NOEM HET GEEN LIEFDE

Een grappige romantisch-erotische komedie die ons laat zien dat niet alles is wat het lijkt, maar dat ieder mens zijn eigen wereld, angsten en, bij sommigen, zelfs een vleugje waanzin heeft.

Samenvatting van Don't Call It Love:

Samenleven is niet eenvoudig in een gemeenschap waar veel buren zijn. In mijn omgeving zijn er misverstanden, roddelende buren, luidruchtige kinderen, oude vrouwen met strikte tradities, vrouwen met losbandige gewoontes (blijkbaar ben ik er daar één van), vervelende gescheiden vrouwen, knappe metroseksuelen en, hoewel u het misschien moeilijk zult geloven, zelfs een paar mensen die bij hun volle verstand zijn. Nou ja, min of meer...

Ik woon midden in die stedelijke fauna. En ik leefde, of beter gezegd, ik leefde, heel rustig, totdat ik gek werd van een nieuwe buurman... Het is een eenzame man, met een zwijgzame blik en hebzuchtige lippen, die een paar maanden geleden met zijn grootmoeder in het gebouw is ingetrokken, die trouwens mijn bittere vijand is. Ik denk erover om met hem naar bed te gaan, alleen maar om haar te irriteren!

Hoewel het natuurlijk wel mooi meegenomen is dat ik hem iedere keer dat ik hem zie, het liefst wil kussen. En alsof dit nog niet genoeg is om mijn (schaarse) gemoedsrust te verstoren, hebben we nu ook nog een macabere grappenmaker die kleine cadeautjes op de overlopen van de trap achterlaat. Wacht maar tot ik het snap!

• Aantal pagina's: 576

OVER DE AUTEUR VAN DON'T CALL IT LOVE

Ik ben geboren in Madrid op Halloweenavond 1972 en woon in Alcorcón met mijn man en dochters. Ik leef met hen op een democratische manier samen (ik beveel/stel voor en zij doen wat ze willen). In de waanzin van het leven worden we vergezeld door een leguaan, twee schildpadden, twee parkieten en een zwerfkat die mijn titel van Koningin des huizes heeft aangenomen. Ik werk als secretaresse/alleskunner in het familiebedrijf, geniet van mijn vrije tijd met mijn familie en vrienden en het allerliefste lees en schrijf ik liefdesromans.